Escoita a Barriografía da taberna A Grade

ACTIVIDADES | BARRIOGRAFÍAS  “Si canta mal, no cante. Si canta bien, cante fuera”. Así foi como a “hostalaría de formica” dos anos setenta expulsou a canción dos bares e así foi como comezou Xurxo Souto a súa cuarta Barriografía para Música en Branco o pasado venres 31 de maio, contra as oito da tarde, alí onde “o talento popular insiste e resiste”. Na taberna A Grade, na rúa Andrés Gaos, no corazón da Agra do Orzán, co local ateigado e as gorxas dispostas para unha maratón vocal de hora e media.

Á beira de Xurxo, un dos protagonistas do serán: Ricardo Seixo, voz abenzoada, veciño do barrio, aínda que nado en Curtis, e porfiado animador do grupo de canto popular da Asociación de Veciños Agra do Orzán. A parroquia coñéceo precisamente por iso, pero esta Barriografía tamén serviu para rescatar grazas ao tocadiscos a súa traxectoria musical. Comezando por Regueifa (1979), un dos temas aos que lle poñía voz en Verbas Xeitosas –un grupo que nacera na Escola de Maxisterio da Coruña na primeira Transición e que chegaría a gravar dous LP–, e seguindo con Romance de cego: in memoriam de Federico García Lorca, colaboración con Suso Vaamonde para ¡Abolición!, disco colectivo contra a pena de morte.

As voces de Parabéns, en acción

As voces de Parabéns, en acción

Seguir lendo

Coñezamos un pouco máis Radio SPV

MICROHISTORIAS   Se as Barriografías de Xurxo Souto para Música en Branco pasaron polo CEIP San Pedro de Visma foi, entre outras moitas razóns de peso, porque existe Radio SPV. É a radio libre das alumnas e os alumnos deste colexio situado á beira da Rolda de Outeiro, que eles chaman tamén Radio Patio ou Radio Tuku-Taka, en homenaxe a un dos artistas máis populares entre a súa audiencia, Centollito. Cancións dedicadas, entrevistas, parabéns de aniversario ao máis puro estilo Xabarín Club, retransmisións deportivas ao vivo ou mesmo reflexións en voz alta das cativas. Un mundo.

Rocío Cuñarro é a profesora que se encarga de coordinar e animar Radio SPV todas as mañás á hora do recreo. Nunca colle o micro. O seu é o traballo na sombra. Neste pequeno vídeo que gravamos aproveitando o furacán radiofónico do pasado 22 de maio explícanos algo máis desta experiencia e outras anteriores, tamén no campo da radio escolar.

Aquí podes escoitar completa a Barriografía protagonizada polo alumnado do CEIP San Pedro de Visma:

http://www.ivoox.com/barriografia-2-ceip-san-pedro-visma_md_2070561_1.mp3″ Ir a descargar

Xa podes escoitar a Barriografía da Silva

ACTIVIDADES | BARRIOGRAFÍAS   Estreamos as Barriografías a bordo dun autobús, na liña 7, no traxecto de Monte Alto a Rolda de Outeiro, entre a pasaxe habitual e os medios de comunicación que viñeron descubrir con nós esta viaxe comandada por Xurxo Souto polos sons, as músicas e as memorias da xente da Agra do Orzán. Desprazámonos logo ao colexio de San Pedro de Visma para recoller, non había nada que inventar, todo o talento que cada mañá no tempo do recreo enche a grella de Radio SPV, a radio libre das alumnas e os alumnos, que eles chaman tamén Radio Patio e Radio Tuku-Taka.

Para a terceira etapa, o equipo da radio itinerante subiu barrio arriba até o antigo couto da Coruña, A Silva, onde se daban, dicía Xurxo Souto con fachenda, coma se fose mesmo da zona, os mellores repolos, o mellor trigo e o mellor millo da volta, o cereal que logo ía dereito aos antigos muíños da Agra do Orzán. Máis de medio cento de persoas responderon a chamada das Barriografías nos exteriores do Centro Cívico da Silva. Ambientazo.

Últimas instrucións antes de empezar: aínda habería que engadir cadeiras até tres veces

Últimas instrucións antes de empezar: aínda habería que engadir cadeiras até tres veces

Seguir lendo

Escoita a Barriografía do CEIP San Pedro de Visma

ACTIVIDADES | BARRIOGRAFÍAS   A segunda parada da caravana das Barriografías era obrigada. No CEIP San Pedro de Visma, á beira da Rolda de Outeiro, non había moito que inventar: as alumnas e os alumnos xa fan radio todos os días, durante o recreo. “Radio libre”, insiste Rocío, a profesora responsábel de manter o fío na pequena emisora, cada vez que lle preguntan. Tan libre que ten polo menos tres nomes, segundo lle cadre a quen fala dela: Radio SPV, Radio Patio ou Radio Tuku Taka, en honor á canción favorita do equipo de locutoras e locutores e seica tamén da audiencia: o Tuku Taka de Centollito.

Xurxo Souto desprazouse co equipo das Barriografías o mércores 22 de maio ao centro para recoller toda esa música e todo ese talento miúdo nunha hora de radio ao vivo, coas rapazas e os rapaces arrodeando o estudio improvisado nun recanto do patio e participando de todas as maneiras posíbeis na confección do programa.

Bárbara encargouse das cancións dedicadas, fose o popularísimo Tuku Taka do Centollito, fose El bombero con la manguera, outro hit das mañás de Radio SPV. Ao seu carón, Aitor falou das bondades do deporte e aproveitou a hora do recreo para retransmitir, en exclusiva, o partido entre 6º A e 6º B que se disputaba na cancha descuberta do centro.

A música en directo puxérona os Rumberos do Portiño: Donovan (guitarra), Melody (percusión), Abigail e Jennifer (voces) e Samuel e Álex (palmas). Entrevistados por Xurxo Souto, interpretaron tamén o Ali Ali Ooo e mais Kimbala, de Canelita, a primeira con algún arranxo orixinal dos rapaces, e unha de Niña Pastori, Y para qué. Ao baile sumáronse espontaneamente Naima e Juncal e ás opinións, Mauricio e Abel, do club de fans dos Rumberos.

Xurxo Souto entrevista os Rumberos do Portiño

Xurxo Souto entrevista os Rumberos do Portiño

Seguir lendo

Mangüi Martín: “A Agra do Orzán é un barrio con moitísima tradición na música”

MICROHISTORIAS   O músico Manuel Martín, máis coñecido como Mangüi Martín, acompañou a Xurxo Souto na súa primeira Barriografía a bordo do bus da liña 7. Mangüi, guitarra en man, cantou con Xurxo e Ángel Campos varias cancións ante a mirada dos pasaxeiros-ouvintes. Non é a primeira vez que este músico acompaña a Xurxo nestas aventuras. “Só nos falta facelo en globo”, asegura Mangüi, que durante moitos anos formou parte da mítica banda Os Diplomáticos de Monte Alto. Antes de entrar neste histórico grupo en 1990, Mangüi xa tocara en Luar na Lubre e fora fundador doutras como Zócalo Rock. As súas orixes, tanto musicais como vitais, áchanse no barrio da Agra do Orzán, onde comezou a pegar os primeiros acordes e a formar parte de diversas bandas.

Como che resultou realizar un programa de radio xunto a Xurxo Souto dentro dun autobús urbano?

Pois mira, realmente é facilísimo. Con Xurxo Souto traballei máis que bastante e xa fixemos loucuras deste tipo en tren e en barco. Agora, tamén nun bus urbano. Só nos falta o globo.

Estando e tocando dende moi novo no barrio, verías nacer moitísimos grupos musicais da Agra, non?

Pois mira, cóntoche. Nos primeiros tempos, Zócalo Rock montámolo xente do instituto e despois con máis persoas de todo o barrio. Pero podemos falar doutros moitos grupos, que se me veñan á cabeza agora. Dígoche, por exemplo, Delirium Tremens ou Relájate, que facíamos música rock sureña, de tipo ianqui. Despois eu xa cheguei a entrar en Luar na Lubre e, máis tarde, nos Diplomáticos.

É un barrio de tradición musical a Agra?

Claro. É un barrio con moitísima tradición na música. Había moitísimas cousas naquela época. Eu non participaba en todas, loxicamente, como por exemplo nos rollos de coros. Pero si que vías os seus carteis, vías o movemento que tiñan. As asociacións de veciños contaban cos seus coros. Houbo sempre onde elixir.

Seguir lendo

Os medios ollan cara á Agra do Orzán

NOS MEDIOS   Cun autobús en marcha, arrodeado de viaxeiros e coa rutina abafante devecendo por chegar, non se presenta complicado realizar un programa de radio. Tampouco resulta fácil nesas circunstancias tirar fotografías, tomar notas ou gravar audio para escribir unha crónica. Ten as súas dificultades, mais o luns Xurxo Souto conseguiu o primeiro e os compañeiros xornalistas encargáronse do segundo. Dende ese día no que botou a andar no bus da liña 7 Música en Branco: memoria da Agra do Orzán, os medios miraron cara á Agra para contar como un barrio pode coñecer a súa historia a través da súa memoria musical e sonora.

No dixital Praza Pública, o xornalista Miguel Pardo publicou unha crónica baixo o título “A memoria musical do barrio máis ‘denso”. “Música en branco leva meses traballando. Primeiro na recolleita de información sobre a contorna, os veciños e a súa relación coa música entre o que se inclúe a consulta de fontes documentais e bibliográficas ou a realización de 60 entrevistas persoais. Agora, chega o momento de envorcar toda esa información en oito liñas de actuación que inclúen estas Barriografías de Xurxo Souto, un obradoiro de sendeirismo urbano ou as audioguías elaboradas polo colectivo Escoitar.org que permitirán percorrer o barrio ao son da súa memoria musical”, sinalaba o xornalista na súa información. O portal estatal eldiario.es tamén se fixo eco da iniciativa dende Madrid e publicou a noticia elaborada por Pardo.

Pola súa banda, Xosé Manuel Pereiro, decano do Colexio de Xornalistas de Galicia, tamén se animou a subir ao autobús para escribir sobre a memoria sonora da Agra do Orzán no diario El País. Na súa edición dixital, Pereiro proclamaba que “En la ciudad no todo es ruido“. Na súa crónica, acompañada por fotos de Gabriel Tizón, o xornalista contaba: “Memoria en branco: memoria da Agra do Orzán, a iniciativa que se presentou onte na Coruña, é unha intervención urbana que pretende investigar, documentar e explorar o patrimonio e a memoria musical deste denso barrio coruñés (un metro de espazo público por cada tres habitantes), o barrio emigrante por excelencia”. Pereiro, ademais, subliñou a relevancia dos sons e das músicas para a identidade histórica dunha comunidade. “Se, como citou Souto a Agustín Fernández Paz, “a cidade é un libro que se le camiñando”, Agra do Orzán será un barrio que se coñecerá escoitando”.

Seguir lendo